سفری به درون برای مدیریت استرس و بازیابی آرامش

من زاده‌ی یک مادر استرسی‌ام. از جنس وسواس، از جنس تمیزی، از جنس «همه‌چیز باید سر جای خودش باشد». خانه‌ای که در آن بزرگ شدم، پر از جا‌به‌جایی‌های بی‌پایان بود، اما چیزی که همیشه ثابت بود، استرس بود. استرسی که در کوچک‌ترین لحظات زندگی هم حضور داشت.بزرگ‌تر که شدم، فهمیدم این استرس، چیزی فراتر از یک عادت روزمره است. فهمیدم که این اضطراب‌های همیشگی، اجازه نمی‌دهند لحظه‌ها را زندگی کنم، لذت زیستن را بچشم. و درست همان‌جا بود که تصمیم گرفتم کاری کنم.از بچگی عاشق معلمی بودم. همیشه همان شاگردی بودم که وقتی معلم درس می‌داد، بعدش می‌نشستم و برای بقیه توضیح می‌دادم. جالب بود که وقتی من درس را می‌گفتم، هم‌کلاسی‌هایم بهتر از کلاس رسمی آن را می‌فهمیدند! انگار من با عشق معلمی به دنیا آمده بودم. انتقال یک مفهوم به دیگران، همیشه برایم یک جذابیت خاص داشت، چیزی که در دوران دانشگاه هم ادامه داشت.اما وقتی درکی عمیق‌تر از زندگی پیدا کردم، فهمیدم که معلمی تنها کافی نیست. باید ابتدا چیزی را که مانع رشد خودم است، کنار بگذارم. استرس، تنش، اضطراب… چیزهایی که سال‌ها همراهم بودند، اما دیگر نمی‌خواستم اسیرشان باشم. پس شروع کردم…

تحقیق، مطالعه، یادگیری. من فقط دنبال راهی برای آرامش خودم نبودم؛ می‌خواستم بتوانم به دیگران هم کمک کنم. پس هر چیزی که یک معلمِ اثرگذار نیاز دارد را یاد گرفتم:
کلاس‌های فن بیان، آگاهی، مهارت‌های ارتباطی، خودشناسی… صدها کتاب خواندم، دوره‌ها گذراندم، آموزش دیدم، تمرین کردم، تا بتوانم همانی باشم که همیشه در رویاهایم بود: یک معلم، اما این بار معلمی که مسیر تغییر را می‌شناسد.

حالا اینجا هستم، نه فقط برای آموزش، بلکه برای کمک به کسانی که مثل گذشته‌ی من، درگیر استرس‌اند، درگیر اضطراب‌هایی که نمی‌گذارد زندگی را لمس کنند. اگر تو هم جایی در زندگی‌ات احساس کردی که وقتش است تغییری بسازی، بدان که این مسیر را من هم رفته‌ام، و می‌توانم کنارت باشم.

ما فقط برای بقا نیامده‌ایم، آمده‌ایم که زندگی کنیم.